Great Ocean Road en zo ...

Hier ben ik nog een keertje, tis al bijna een week geleden dak naar de Great Ocean Road vertrok maar kzag het niet zitten om de voorbije dagen een lang verslag te schrijven. Maar nu slaapt Freddie, Henri is naar de crèche en ik heb mij gesetteld in de zetel met al mijn herinneringen op een rijtje!

Sinds vorige week is het trouwens officieel, er komt uiteindelijk géén internet in mijn huisje. Ik kan het hen nie kwalijk nemen, ze hebben echt alles geprobeerd maar een kabel leggen doorheen het hele huis + door de tuin enkel en alleen om mij nog 7 maand van internet te voorzien gaat wat te ver. Kmag zeker niet klagen want sinds vorige week is de snelheid zelfs nog verdubbeld!

Vrijdag ben ik boodschappen gaan doen samen met Chris en de 2 kleintjes. Twas zo leuk om eens uit het huis te zijn. Ook met dat het weer deze week echt niet meezat, tregende constant maar dan vrijdag wast echt een zonnige dag dus wadden weer sjanse :) Iedereen keek ons wel aan alsof we het perfecte gezinnetje waren en 1 kassierster sprak ons er zelfs over aan :p "Jullie jongens zien er superschattig uit! Hebben jullie nog meer kindjes of willen jullie er nog meer?" Waarop Chris en ik samen meteen reageerden: "NO!!" en we daarna gewoon in lachen uitbarsten. Wees gerust, ik ben de nanny en daar blijft het bij hoor :D Maar tis grappig om mensen bij hun ideeën te laten want we zijnt al beu om constant den uitleg te doen.

Vrijdagavond vertrok ik dan met Ruth naar de Great Ocean Road.
Ik moet een heel verhaal vertellen voordat ik effectief tot bij deze trip kom.

Ik zou dus met Ruth en Gavin (de onbekende kerel) op vrijdagavond vertrekken met de auto van die gast maar alles is heel anders uitgedraaid. Vanaf dinsdag kreeg ik plots geen mails meer teruggestuurd van hem, heel vreemd. We moesten overgaan van plan A naar plan B.

Dat was GG opbellen en vragen of ik de Range Rover kon gebruiken voor het weekend. We zouden ons dan blauwbetalen aan de nafte maar vergeleken met de huurprijs van een auto is da nog altijd te doen. Maar helaas, de Rover was nog op herstelling in Echuca én we moesten overschakelen op plan C.

Dus vrijdagmorgen belde ik Ruth op om te vragen of zij geen vrienden had die met ons meekonden en dus zouden helpen om een huurauto te bekostigen. De meeste mensen die ik ken zijn rond de great ocean road opgegroeid dus zij vonden het niet de moeite om daar een trip van te maken :p zeker niet in de winter! Gelukkig, 5 minuten later had Ruth al een vriendin gevonden die samen met haar verloofde mee zou willen met ons. Het enige wat we moesten doen was nog een auto vinden om te huren. Geen probleem, dat had ik in enkele minuten geregeld.
Ik had ook al voor accomodatie gezorgd, dus belde ik die logeerplaatsen op om te vragen of ik voor een extra persoon kon boeken, dat was gelukkig nergens een probleem.
Ruth en ik spraken af om samen de stad in te gaan en de auto op te halen want omdat ik nog geen 25 jaar ben, zou ik meer moeten betalen als we zeggen dat ik er mee ga rondrijden.
We kregen de auto zonder problemen mee en reden dan door het overdrukke centrum van Melbourne naar het huis van die vriendin van Ruth om haar vriend en haarzelf op te pikken en dan te vertrekken. 5 minuten voor we bij haar huis aankwamen (na een helse rit ;) Ruth had nog nooit aan die kant van de weg gereden!!! Nee grapje, ze deed het behoorlijk hihi), belde zij ons op om te zeggen dat ze zich hadden bedacht en niet meer mee wilden...

BAAAAAAAAALEN !

We hadden er efkes echt genoeg van en waren er natuurlijk niet mee gediend dat we alles nu plots zelf moest betalen, ook de geboekte kamers!!!
Nuja, we zijn toch voor het uiteindelijk plan D gegaan: Ruth en ik met z'n tweetjes op avontuur!!!

Vrijdagavond reden we dus naar Torquay. Toen ik het caravanpark (jep, klinkt zoals Home And Away en de sfeer WAS ook zoals in Home And Away, woehoew!!! :D ) vooraf opbelde, zeiden ze ons dat ze open waren tot 21u dus we hadden anderhalf uur om daar aan te komen maar we zagen al gauw dat het een klein half uurtje later zou zijn dus belde ik ze toch nog op voor sluitingstijd.
Krijg ik daar een vrouw aan de lijn, half slaperig, die me verteld dat ze al gesloten zijn sinds 19u :p maar dat ze toch voor ons nog zou opendoen als we dat wilden. Twas dat of in de auto slapen dus wij waren erg blij dat ze toch nog wou opendoen.
Daar aangekomen was zij echt supervriendelijk en omdat we maar met z'n 2en waren kregen we uiteindelijk zelfs terug op ons bedrag dat ik al had betaald online, ideaal!
En we hadden nog steeds een caravan om te delen met z'n tweeën!!!!
Een keukentje, sofa, tv, compacte badkamer, 2 persoonsbed + stapelbed. Wat een luxe!!! We hebben er echt van genoten hoor. Veel gekletst die avond, er vielen nooit ambetante stiltes dus ik denk dat Ruth en ik wel ongeveer op dezelfde golflengte zitten :) Altijd fijn als dat je enige reispartner voor het weekend is hihi!

's Morgens rond 9u waren we weeral vertrokken want we wilden echt zoveel mogelijk zien gedurende onze rit met als eindbestemming Apollo Bay op zaterdagavond.
We begonnen met Bells Beach, het strand waar elk jaar rond Pasen een surfwedstrijd gehouden wordt voor de wereldbeker of zoiets... Torquay is trouwens ook de plaats waar de grote surfmerken Quiksilver en Rip Curl ontstaan zijn. Deze winkels zijn hier overal goed vertegenwoordigd dus :)
Toen we in Bells Beach kwamen begon het al lichtjes te spetteren en dat zette eigenlijk de toon voor de hele verdere dag. Maar dat liet de pret niet drukken! Magnifiek eerste uitzicht, Ruth was meteen overdonderd en superblij dat we doorgezet hadden. Dus 2 lachende gezichtjes gingen op weg naar de volgende bestemming: Aireys Inlet.
Die plaats is vooral bekend voor de vuurtoren. Ja hoor, dé wereldberoemde vuurtoren uit de tv-serie "Around The Twist" (Ketnet). Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Round_the_Twist
De volgende stop was Fairhaven, waar ik toch even wou laten zien waar ik had gelogeerd met de familie. Daarna een kilometertje verder gaan poseren onder het bord dat de officiële start van de Great Ocean Road aangeeft. Tis enorm moeilijk een leuke foto te krijgen met al die rondhuppelende chineeskes. Maar we hebben ondervonden dat als je aanbiedt om een foto te maken van hen met hun camera, ze snel plaats maken voor je en ook met veel plezier jouw kodak overnemen om een shotje te maken.

Daarna lunchen in Lorne en ook snel even de winkels binnen om een extra warme trui aan te kopen want twas toch wel errug frisjes!!
Na de lunch kwam de regen echt met bakken uit de lucht gevallen. We wilden toch mijn planning een beetje blijven volgen en de volgende stop werd koala's spotten op een bepaald klein weggetje in the middle of nowhere. Ruth en ik maakten er een wedstrijdje van, ik won natuurlijk met 20-7 :D Twas heel apart om die beestjes zo in de regen zielig op de takken te zien zitten maar blijkbaar zijn ze 't zo gewend. Ik was blij dak in de auto kon blijven zitten!

We reden door naar Apollo Bay en vonden daar zonder problemen het hostel waar ik had geboekt. Gelukkig kregen we een raar meisje dat toch vriendelijk genoeg was om ons bij in te schrijven en ze liet ons maar de helft betalen omdat we maar met z'n tweetjes waren en niet met 4 zoals eerst gezegd. We maakten er een rustig avondje van bij de kachel met overheerlijke fish and chips.

Zondagmorgen zag het weer er meteen stukken beter uit, de zon scheen mooi, weinig wolkjes aan de lucht, we kregen meteen zin in de 2e helft van de trip! En dat zou ook de spectaculairste worden.

We lieten de kust achter ons en reden een stuk het oerwoud in, schitterende weg, echt onvergetelijk. Na bijna een uur rijden kwamen we aan bij de Otway Fly, een boomtoppenwandeling in het midden van het nationale Otway-park.
Er waren loopbruggen gespannen op 25 meter hoogte en een uitkijktoren (met beangstigende wenteltrap) bracht ons tot op 50 meter hoog! Maar nog steeds kwamen de boomtoppen ietsje hoger, impressionant!!
We liepen tussen bomen die ook tijdens de tijd van de dinosauriers groeiden, dus het voelde aan als een wandeling in de geschiedenis :) De opgezette dinosaurussen maakten het nog net ietsje 'echter'.

We namen een andere weg terug naar de kust en daar volgde het ene mooie zicht na het andere. Je zou al die rotsen in de zee wel beu worden na een tijdje zou je denken maar niets was minder waar. De "OH's" en "AH's" bleven elkaar maar opvolgen en het zou zonde geweest zijn om ook maar 1 uitzicht te moeten missen.

De Great Ocean Road kwam ten einde in Warrnambool en wij vatten de lange toch terug naar huis aan (4 à 5 u rijden!) We waren rond 7u thuis en dat was perfect om meteen in ons bed te kruipen. We zijn namelijk rond 3u terug opgestaan en naar de stad gereden (we hadden de huurauto nog tot 'sochtends ter onzer beschikking). We hebben de WK-finale op groot scherm gevolgd, helaas niet met het gewenste resultaat maar de sfeer zat er tot enkele minuten voor het einde erg goed in.

Je verstaat wel dat ik die maandag een erg lastige dag heb gehad, de hele dag met 2 kindjes om voor te zorgen, twas niet ideaal maar khebbet overleefd :)

De foto's van het weekend staan op: picasaweb.google.be/farahlisabeth . Er komen er nog wel bij, die staan nog op Ruth haar kodak :)

Woensdagavond gingek dan samen met Emma naar een benefietavond tvv borstkankeronderzoek. Pakkende verhalen werden verteld, veel dingen werden geveild (voor minstens 500 dollar dus ik keek netjes toe), gratis champagne werd uitgedeeld. Maar rond 11u liep het daar al aardig leeg. Gelukkig botsten we daar op enkele leuke mensen die ons een afterparty op hun appartement aanboden. Emma en ik waren daar wel voor te vinden :p Twas uiteindelijk 1u alsk in mijn bed zat maar kheb er weer enkele vrienden bij en twas een geslaagde avond!!

Dit weekend moet ik babysitten want de vrijgezellenavond van zowel de bruid als de bruidegom (volgend weekend is de bruiloft) vind nu plaats. Geen kinderen toegelaten dus ik blijf lief thuis en heb al enkele films opgenomen om de verveling tegen te gaan :D

Wie trouwens wil skypen, zaterdag is dus de perfecte gelegenheid!!
Vele groetjes
Farah